Emoties en het innerlijke leven.
Wanneer ziekte dichtbij komt,wordt niet alleen het lichaam geraakt.
Ook het hart,
de gedachten,
het innerlijke leven.
Angst kan groot zijn.
Vragen spoken rond:
Hoe lang nog?
Hoe zal het gaan?
Angst wordt lichter
wanneer iemand luistert,
zonder haast, zonder oordeel.
Verdriet kan komen.
Om wat niet meer kan,
om de toekomst die kleiner wordt,
om afscheid dat nadert.
Tranen zijn geen zwakte.
Ze zijn liefde, groot en levend.
Toch blijft er hoop.
Niet altijd op beter worden,
maar op een dag die licht is,
een moment dat goed voelt,
een glimlach die verwarmt.
Dan is er zingeving.
Vragen als:
Wat betekent mijn leven?
Wat wil ik doorgeven?
Een gesprek,
een ritueel,
een herinnering delen,
dat geeft rust en houvast.
Het hart vindt ruimte,
het hoofd vindt stilte,
soms wordt de weg iets lichter.
In het kort:
Ziekte raakt niet alleen het lichaam, maar ook het emotionele en innerlijke leven.
Angst, verdriet, boosheid en hoop komen samen en vragen om aandacht en ondersteuning.
Zingeving en betekenisvolle gesprekken helpen om rust en houvast te vinden.
?
VRAAG OM THUIS TE BESPREKEN:
WAT GEEFT MIJ KRACHT EN BETEKENIS,
OOK IN MOEILIJKE TIJDEN?
